ulec kontuzji

См. также в других словарях:

• kontuzja — ż I, DCMs. kontuzjazji; lm D. kontuzjazji (kontuzjazyj) «potłuczenie ciała lub narządów wewnętrznych, połączone z uszkodzeniem tkanek, powstałe na skutek urazu mechanicznego» Doznać, ulec kontuzji. Wyleczyć się z kontuzji. Wyzdrowieć po kontuzji …   Słownik języka polskiego

• kontuzjować — dk (rzad. ndk) IV, kontuzjowaćzjuje, kontuzjowaćował, kontuzjowaćowany «spowodować czyjąś kontuzję; ulec kontuzji» Kontuzjowany w katastrofie lotniczej. Kontuzjować kogoś w czasie meczu …   Słownik języka polskiego

• kontuzja — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIa, lm D. kontuzjazji {{/stl 8}}{{stl 7}} wewnętrzne obrażenia ciała wskutek urazu mechanicznego : {{/stl 7}}{{stl 10}}Kontuzja kolana, głowy. Doznać, ulec kontuzji. Komuś odnowiła się kontuzja czegoś. <łac.>… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• kontuzjować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk a. dk Ia, kontuzjowaćzjuję, kontuzjowaćzjuje, kontuzjowaćany {{/stl 8}}{{stl 7}} spowodować czyjąś kontuzję; ulec kontuzji : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zawodnik został kontuzjowany w czasie wyścigu. Kontuzjowany bramkarz… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• doznać — dk I, doznaćam, doznaćasz, doznaćają, doznaćaj, doznaćał, doznaćany doznawać ndk IX, doznaćnaję, doznaćnajesz, doznaćwaj, doznaćwał, doznaćwany «odczuć, poczuć, przeżyć coś, doświadczyć czegoś» Doznać zawodu, bólu, cierpienia. Doznawać uczucia… …   Słownik języka polskiego